کفش های بوم همیشه شکل طبیعی خود را حفظ نمی کنند و گاهی اوقات به دلیل نحوه پوشیدن آن ها مانند نحوه راه رفتن ما است.
برخی از افراد در یک طرف کفش خود وزن بیشتری نسبت به طرف دیگر وارد می کنند و این به طور بالقوه می تواند باعث ساییدگی کف یا پاشنه کفش شود و باعث کشیده شدن بی مورد رویه کفش شود.
برای رفع این مشکل، از کفشک استفاده کنید (که می توان آن را در اکثر فروشگاه های کفش خوب خریداری کرد) یا پنجه های کفش خود را با روزنامه (یا کاغذ معمولی) بسته بندی کنید تا به آنها کمک کنید شکل اصلی خود را حفظ کنند.
و به خاطر داشته باشید که بند کفش گیوه کردی هر چند وقت یکبار باید تعویض شود. همیشه بند های خود را ببندید و آنهایی را نخرید که یا خیلی بلند هستند یا خیلی کوتاه (آنها کفش را به طور غیر طبیعی به هم می کشند تا کمبود طول خود را جبران کنند).
نادیده گرفتن مواد سنتی در صنعت کفش آسان است – ما اغلب آنها را بدیهی می دانیم زیرا آنها به نوعی در آنجا بوده اند. در عوض، امواج فناوری را فرا میگیرد که به محض ظاهر شدن نسخه بهروز شده در قفسهها، محو میشوند.
یک قطعه ساختمانی خاص از کفشهای کتانی وجود دارد که برای مدت طولانیتری نسبت به بقیه وجود داشته است، آن را به روزهای قبل از ظهور صنعت کفشهای کتانی باز میگردانیم – در واقع طولانیتر از هر صنعت دیگری.
این نقش در شکل دادن به تجارت جهانی، سرمایه داری و تولید داشته است.
مواد زیادی وجود ندارد که بتوان ادعا کرد که تأثیر بیشتری نسبت به پنبه بر جهان داشته است.هنگامی که اروپاییان پارچه را کشف کردند، این پارچه به یک کالای گرانبها تبدیل شد، شهرهای سرد اروپا فقط میتوانستند پشم را از گوسفند و کتان که از الیاف کتان بافته میشد تولید کنند