مزایای:
کاغذ، مقوا و مقوا مواد بسته بندی بسیار ارزان و سبک وزن هستند. با این حال، فقط برای پرکننده های خشک مانند آرد یا پاستا مناسب است.
جعبه های مقوایی برای مواد غذایی غیر خشک و چرب، مانند جعبه های پیتزا یا شیر، با پوشش داخلی پوشانده می شوند.
این کارتن به اصطلاح کامپوزیت از پلی اتیلن یا آلومینیوم تشکیل شده است. جعبه های کامپوزیت به دلیل پوششی که دارند نباید با کاغذ باطله دور ریخته شوند.
امروزه بیش از 70 درصد کاغذ به دلایل زیست محیطی و هزینه بازیافت می شود. بخش بزرگی از تمام مقواها با افزودن کاغذهای باطله تولید می شود و بسیاری از جعبه های بسته
بندی مواد غذایی نیز از کاغذ بازیافتی ساخته می شوند.
معایب:
دفتر اندیکاتور رحلی ، مقوا و مقوا مانعی در برابر رطوبت یا اکسیژن ایجاد نمی کنند.
جعبه های مقوایی بازیافتی اغلب حاوی مواد نامطلوب هستند.
به عنوان مثال، اجزای روغن معدنی در جوهرهای چاپ روزنامه از جمله این موارد است.
از آنجایی که این مواد شیمیایی محلول در آب هستند و به خوبی به الیاف کاغذ می چسبند، می توانند کاغذهای باطله را آلوده کنند. محصولات کاغذی جدید یا فرآیندهای چاپی که
برای تأثیر آنها بر چرخه بازیافت آزمایش نشده اند نیز مشکل ایجاد می کنند.
این امر استفاده از کاغذهای باطله را برای بسته بندی هایی که در تماس مستقیم با مواد غذایی مانند غلات یا برنج هستند، به خطر می اندازد.
در یک پروژه تحقیقاتی توسط وزارت غذا و کشاورزی فدرال، مواد غذایی در جعبه‌های بازیافتی به وضوح با هیدروکربن‌های روغن معدنی، نرم‌کننده‌ها و اجزای جوهر چاپ در پایان بهترین
زمان خود آلوده بودند. بیش از 250 ماده ای که به طور بالقوه می توانند به غذا بریزند در کارتن های بازیافتی شناسایی شده اند.
یک مانع پلاستیکی به عنوان بسته بندی داخلی یا آستر کارتن به عنوان راهی برای کاهش مهاجرت به سطح ناچیز در نظر گرفته می شود
